19- کروکودیل ها هم می تونن بپزن؟؟

همیشه همینجوریه، به خودت باشه واست انجام دادن یه‏سری کارها عین جون دادنه! اما همون کار و وقتی با یه نفر دیگه انجام می‏دی.. وقتی به خاطر یه نفر دیگه انجام می‏دی، می‏شه برات لذت‏بخش‏ترین کار دنیا ..
کی فکرش و می‏کرد من یه روز آشپزی کنم؟! کی فکرش و می‏کرد من یه روز با عشق آشپزی کنم؟.. دیگه دارم ایمان میارم که هرکار بخوای می‏تونی بکنی..

::

خسته و کوفته از سرکار می‏رم خونه مامان‏هما، لم می‏دم به دیوار آشپزخونه و به حرفهای خاله‏ها گوش می‏دم؛ مامان‏هما بی‏هوا میاد جلوم وامیسه و می‏گه: " چیه؟؟ اومدی بهم بگی واست خواستگار اومده؟؟"

چند ثانیه طول می‏کشه درک کنم چی داره می‏گه! چشمام و گرد می‏کنم و می‏گم:" قیافه‏م شبیه خواستگاراومده‏هاس؟؟"
بدون اینکه بشنوه چی می‏گم یا اصلن اهمیتی بده که دارم حرف می‏زنم با عصبانیت ادامه می‏ده:" یه بار شد بیای بگی خواستگار اومده.. می‏خوام شوور کنم؟؟!".. آه کشون راهش و می‏گیره و می‏ره:" محرم هم که اومد.." می‏زنه زیر آواز:" محرم آمد و عیدم عزا شد..." و من نگاش می‏کنم که دور می‏شه و غصه‏م می‏شه که چرا "بادابادا مبارک بادا" رو با کلی "بادابادا"ی اضافی و ضرب گرفتن رو تمبک خیالیش نمی‏خونه..

::

به هیچ‏کس توصیه نمی‏کنم با خواهرش یه جا کار کنه.. کلن توصیه می‏کنم با فک و فامیلتون یه‏جا کار نکنین.. اصن توصیه می‏کنم کار نکنین!

::

جک جونورای بلاگم کم بود، بابا یه مرغ مینا هم گرفت که دیگه جمع *اوذار و اباشر جمع شه!

* اوذار و اباشر در فرهنگ عامیانه‏ی خاله به معنی اراذل و اوباش می‏باشد؛ لازم به ذکراست نام کیوشاد نیز بعد از رد شدن از کارگاه زبان‏شناسی خاله از پورشاد به کیوشاد تبدیل شده است!

::

روزنامه:

  • خطاب به کروکودیل: می‏خوااام برسوننننمت...
  • کروکودیل ِ خسته: به قیافه‏ت که نمیاد این کاره باشی!
  • توضیح ِ صحنه: کروکودیل ِ خسته درحال سوار شدن ترک ِ موتور گازی!

::

پ-ن: امروز فهمیدم ناهار و شام و شاید بشه ایستاده خورد، اما اصلن عاقلانه نیست صبحونه‏ای که همراه با مرباس و غیر از نشسته، به صورت دیگه‏ای خورد! مانتو،شال، شلوار و کفشم طعم مربای آلبالو دارن!

::

پایان نامه:

  • امروز کروکودیل در آبهای مربایی شنا کرده بود.
  • پیشنهاد: آدامس با طعم کروکودیل ِ نوچ
  • قیمت: به میزان حمام آب گرم!
  • دستور مصرف: قبلن کروکودیل را بنشانید..



18- کروکودیل در جلد قورباغه..

دلم شکسته.. نمی‏دونم بیشتر از تو یا از خودم.. هرروز بیشتر از قبل شبیه قورباغه می‏شم.. حالا می‏فهمم شاهزاده چطور به قورباغه تبدیل شد و یه بوسه چطور تونست طلسمش و بشکنه!!

::

تو سیصدوشصت یه بازی اعتراف راه افتاده بود.. چه حرفا که نزدیم.. چه اعترافها که نکردیم.. چه پرده‏ها که کنار نرفت.. چه آبها که نریخت.. چه کوزه‏ها که نشکست..

می‏خوام اعتراف کنم: من متناقض‏ترین موجود بی‏ثبات و مردد دنیام که از تغییر می‏ترسه اما دیگه خسته شده.. مصممه ترسش و دور بریزه.. نه به خاطر تو.. که دیگه به خاطر هیچ‏کس حاضر نیست تغییر کنه.. به خاطر خودش.. به خاطر تموم خسته‏گی‏هایی که اینهمه سال رو دوشش هوار شده.. به خاطر چشمهای نمناک کودک درونش..

::

یه سری حرفهارو بهتره هیچوقت نزنی.. یه سری حرفهارو بهتره هیچوقت نشنوی.. یه سری حرفهارو وقتی می‏زنی بعدش می‏ره رو اعصابت.. هی خط می‏کشه.. هی خط می‏کشه.. هی خط می‏کشه اعصابت‏و..
یه سری حرفهارو وقتی می‏شنوی بعدش سنگینی می‏کنه رو دلت.. هی می‏سوزونه.. هی می‏سوزونه.. هی می‏سوزونه دلت‏و وجودت‏و..
یه سری حرفهارو نمی‏زنم.. بذار یه سری حرفهارو نشنوم..

::

بعد از مدتها با یکی از دوستام رفتم بیرون.. شب آروم به سمت کیو می‏ریم و یه دووی درب و داغون کنارمون ورور می‏کنه، سوییچ و درمیارم و یکیشون می‏گه:" آها! می‏خوای بگی ماشین داری!"
جلوتر می‏رم، یکی دیگه‏شون می‏گه:" الان می‏ره اون شاسی بلنده رو سوار می‏شه!"..
البته که کیو هم می‏تونست شاسی بلند باشه اما جهش ژنتیکی این نعمت و ازش گرفت!
می‏رم سمت کیو.. اون‏یکی داد می‏زنه:" نگو این پی‏کی مال توس که تا ته خیابون بلند می‏خندم.."
سوییچ و می‏ندازم به در و صدای قهقه‏ی سه تاشون می‏ره هوا.. تا ته خیابون صداشون می‏یاد..
من سرخ می‏شم.. کیو لبخند می‏زنه! واسه شادی دل همین جوون‏هاس که نه عوضش می‏کنم، نه می‏شورمش!!!

::

روزنامه:

  • خطاب به کروکودیل: تورو هیچوقت گم نکردم، تورو هیچ‏جا جا نذاشتم..
  • کروکودیل ِ خسته: نه بابا! هنر کردی..
  • توضیح صحنه: کروکودیل ِ خسته درحال سه قفله کردن بند و زنجیرها!

::

پ-ن: دنیای کوچیکی شده.. قاطی اینهمه آدم و کروکودیل و کرگدن، یهو می‏بینی با یکی مثل شاخ هم دبستانی بودی!! از کجا معلوم آدامس هایی که زیر نیمکت می‏چسبیدن کار خودش نبوده‏ن..

::

پایان نامه:

  • امروز کروکودیل در آبهای غلطان شنا کرده بود.
  • پیشنهاد: آدامس با طعم کروکودیل نمک سود
  • قیمت: هرچی مرامته
  • دستور مصرف: قبلن قورباغه‏هارا از مرداب برانید!!


17- کروکودیل ها هاشور که می‏خورن خوشگلتر می‏شن..

هرروز درمورد خودم به کشف تازه‏ای می‏‏رسم.. تنها دردو صورت فیلم تماشا می‏کنم.. یا شدیدن فکرم آزاد باشه، یا شدیدن فکرم درگیر باشه..

فکرم شدیدن درگیرته و این روزها هی فیلم می‏بینم.. هی فیلم می‏بینم.. هی فیلم می‏بینم..

فکرم که درگیرته حضورت حی‏وحاضر تومغزم رژه می‏ره.. رژه می‏ره.. رژه می‏ره و حتی یک ثانیه هم از رفتن نمی‏مونه..

تو مغزم که رژه می‏ری وجودت مثل شابلون ته ِ ذهنم لونه می‏کنه.. لونه می‏کنه.. لونه می‏کنه و من هرشخصیتی و که می‏بینم از روی شابلون وجودت رد می‏کنم..

شخصیت‏هارو که از روی شابلون وجودت رد می کنم، نقاط اشتراکتون و هاشور می‏زنم.. هاشور می‏زنم.. هاشور می‏زنم..

نقاط اشتراکتون و که هاشور می‏زنم، تو پررنگ‏تر می‏شی.. پررنگ‏تر می‏شی.. پررنگ‏تر می‏شی..

پررنگ‏تر که می‏شی، می‏شی پررنگ‏ترین و خوش‏رنگ‏ترین شخصیت زندگی پر از تناقض من..




::

صبح‏ها مغزم نیمه‏خوابه.. باید دوسه ساعتی از بیدارشدنم بگذره تا کاملن بیدار شه، بهترین زمان واسه سرکیسه کردنم همین موقعست.. دم در شرکت یه یارویی که از حالت نیمه‏مست، نیمه‏هوشیارم پی به موضوع برده صدام می‏زنه و قبل اینکه به این درک برسم که باید فرار کنم اون نصف داستان دختربچه‏ی یازده سالش و که الان تو بیمارستانه و اون پول کمتر از میزان موردنیاز همراهشه و یه مسیحی معتقده که الان از شرمندگی درحال مرگه اما جبرزمان اون و به این مرحله رسونده که از مردم واسه دوهزارتومنی که کم داره کمک بخواد و به مریم مقدس سوگند می‏خوره که تا دوساعت دیگه پولم و پس آورده باشه و حتی حاضره دستبند طلاش و گرو بذاره تا من خیالم راحت شه و .. من با همون مغز نیمه‏هوشیارم به این فکر می‏کنم که کی واسه دوهزارتومن دستبند کارتیه‏ی تورو گرو می‏گیره؛ که باید بگیره تا تو آدم شی؛.. که نیمه‏ی بیدار مغزم با کلمه‏ی مسیحی و مریم مقدس درگیره.. که مسیحی‏هارو انقد درست می‏دونه که هی دلش می‏خواد فکر کنه اگه تو واقعن مسیحی هستی پس دروغ نمی‏گی، پس من این امید بیهوده‏رو به خودم می‏دم که تو دوساعت دیگه پول من و برمی‏گردونی با اینکه حتی نپرسیدی من تو کدوم واحد این ساختمون بیست‏وچهار واحدی کوفتی کار می‏کنم.. که این هم رو تمام خرشدن‏های دیگه‏ام.. دست می‏کنم تو کیفم و تنها کمکی که قسمت بیدار مغزم می‏کنه اینه که بره سمت هزارتومنی به‏جای دوتومنی و من به اندازه‏ی هزارتومن خودم و گول می‏زنم و بعد از دوساعت مغزم اونقد بیدار شده که بدونم هیچ مریم مقدسی اون مردک و واسه هزارتومن برنمی‏گردونه دم ساختمون شرکت...

::

سایمون به صدا دراومده! روی صخره‏ش می‏ره، گردنش و بالا می‏کشه و ناله می‏کنه.. به نظرمیاد لاک‏پشت‏ها بعد از گذروندن یه دوره افسردگی، زبون وا می‏کنن!! منتظر حرف زدن هیچکاکم!

::

روزنامه:

  • خطاب به کروکودیل: مهین دخت؟! آذر؟! مهوش؟! پریوش؟؟! شوور کرد؟؟
  • کروکودیل خسته: دمش گرم! تو این بازار کساد..
  • توضیح صحنه: کروکودیل خسته درحال چاپ آگهی ازدواج در نشریات پرتیراژ!!


::

پ-ن: انقد کاملن ناآرام.. کاملن ناآرام می کنم که لج کنین دیگه ازش بازدید نکنین!!

بازهم پ-ن: عبدلله سرایدار ساختمون وقتی کیو رو پارک کردم با دلخوری نگاش کرد و گفت:" عوض کن این ماشین‏و!" سریع حرف و عوض کردم مبادا کیو بشنوه و باز پنچر شه!!

::


پایان نامه:

  • امروز کروکودیل در آبهای درگیری شنا کرده بود.
  • پیشنهاد: آدامس با طعم کروکودیل درگیر
  • قیمت: به میزان دو هزارتومان خر شدن
  • دستور مصرف: قبلن کروکودیل را هاشور بزنید.

16-الاغ! ببخشید.. کرو! بغل و بپا!

تو بگو "ف"؛ من می‏گم:" فرخنده؟! فورس ماژور؟! فرانشیز؟!.."
تو بگو "ف"؛ من می‏گم:" فرشته؟! فوتبال؟! فندک؟!.."
تو بگو "ف، فرحزاد"؛ من می‏گم:" نه؟! فلکزاد خودمون؟؟ همون سیبیل کلفته؟؟!"
تو بگو "ف.ک یو!، چرا یو؟! اصن ف.ک می!! ف.ک هرچی ف! ف.ک هرچی فرحزاد!!"
من می‏گم: " اعصابت جدیدن خیلی ضعیف شده! یه دکتر خوب سراغ دارم، نرسیده به فرحزاد..!"

::

اعصابم جدیدن خیلی ضعیف شده! دو نفر قاطی شلوغی ِ حکیم از چپ و راست کیو رو قیچی می‏کنن؛ شانس بد ِ پیکان ِ زرد و بدرنگه که بگیره به سپر کیو.. وامیسسم، اما زحمت باز کردن کمربندم و هم نمی‏دم.. شیشه رو می‏دم پایین و زل می‏زنم به راننده ی پرروی تاکسی که طلبکارم هست؛ داد و هوار می‏کنه، می‏گم:"منکه بین خطم، پلیس هم بیاد تقصیر توس".. باز غرولند می‏کنه؛ اعصابم خیلی ضعیف شده! می گم:"آخه فک کردی پیست رالیه یا شهربازی؟؟ تو مث الاغ می‏رونی! حالا طلبکار هم هستی؟!".. یهو قیافه‏ش وامیره.. بعد کم‏کم قرمز می‏شه و بعد یهو شروع می‏کنه به فریادزدن:" بی‏ادب! چرا فحش می‏دی؟ مگه من فحش دادم؟!"
تو دلم می‏گم:"دختر ِلوس ِبد! بی تربیت!" .. از اعصابمه، می‏دونم! جدیدن خیلی ضعیف شده..

پلیس می‏رسه، بهش اشاره می‏کنه جمع کنه معرکه‏رو، داد می‏زنه:" آخه بی ادبه!! فحش میده!".. و من ناامید می‏شم از خودم و اینهمه ادب نداشته‏ام!
پلیس با سراشاره می‏کنه بهش که سوارشه، به من هم اشاره می‏کنه راه بیفتم و بالبخند و چشمک آرومم می کنه مثلن!.. نمی‏دونه من یه الاغ‏گوی بی‏ادب ِ بی‏تربیتم!
جلوتر اعصابم آرومترشده، می‏گیرم کنارش و اشاره می کنم شیشه رو بده پایین، همینجور که با عصبانیت غرغر می‏کنه شیشه رو می‏کشه پایین؛ می‏گم:" ببخشید، عصبانی شدم، فحش دادم.."؛ دردم ساکت می‏شه و سرش و می‏ندازه پایین.. راهم و می‏گیرم و میرم.. چیزی به ادبم اضافه نشده.. الاغ کماکان رو پیشونی ِ یارو می درخشه..

::

ما بچه بودیم خیلی مودب بودیم.. بماند که آثار تربیتی اون موقع‏ها هنوز باقیست.. بدترین و شنیع‏ترین فحشمون "بی شّووعوور" بود، اما با چنان غلظتی به کارش می‏بردیم که از صدتافحش خوارمادر بدتر بود.. جدیدن در تلاش برای کاهش غلظت و افزایش تنوع هستیم..!!
هم‏اکنون نیازمند یاری سبزتان هستیم!!

::

کفش پارچه‏ایم پر ِ پشم ِ بچه‏گربه‏ها بود.. پامو می‏کنم توش و می‏رم سمتشون، می‏دون جلو و شروع می‏کنن به پنجول کشیدن به کفشم.. برگی که می‏افته از درخت، جذابتر از کفش ِ پرپشم ِ منه، می‏پرن سمت برگ و از سرو کول هم بالا می‏رن..

::

روزنامه:

  • خطاب به کروکودیل: باز آمد، بوی ماه مدرسه..
  • کروکودیل ِ خسته: خفه بابا! همیشه از قافله عقبی!
  • توضیح صحنه: کروکودیل ِ خسته درحال جر دادن دفتر مشق و پیک شادیش!

::

پ-ن: هرکی منظور از قسمت اول و بفهمه، جایزه داره! فهمیدین به من هم بگین بفهمم..

بازهم پ-ن: اینکه درخیال تورا در آغوش کشم بس نیست.. بگو .... {حذف شد..}..

یه پ-ن دیگه: میثم خدا ازت نگذره ویر این "نیم‏فاصله" گذاشتن و انداختی به جون من! پدرم دراومد انقد "کنترل، شیفت، 4" گرفتم!!

بازهم یه پ-ن دیگه: رفقا! این کاملن ناآرام هم راه افتاده بدبخت ِ بی شّووووعووور!

::

پایان نامه:

  • امروز کروکودیل در آبهای الاغ‏خور شنا کرده بود.
  • پیشنهاد: آدامس با طعم کروکودیل الاغ‏گو
  • قیمت: به میزان یک پالان الماس دوز
  • دستور مصرف: لطفن قبلن الاغ‏ها را از مرداب دور کنید!!



"کاملن ناآرام" خواهر تنی ِ کروکودیله

یه بنده خدایی تصمیم گرفت سرش و شلوغ کنه، قالب گریزی کنه، رفت و یه " کاملن ناآرام" و راه انداخت! خدا خودش ببخشتش..

15- کروکودیل و چه به رویا پردازی.. جون بکن بابا!

دنیای بدی شده.. نمی‏تونم به دنیایی که خواستن ِ چندساعت وقت واسه خودت؛ واسه خوندن، دیدن، فکرکردن؛ و "رویاپردازی" می‏دونن بگم دنیای خوب!
دنیای بدی شده.. نمی‏تونم به دنیایی که جواب حق‏خواهی و با چماق می‏دن.. جواب حق‏گویی و با لگد.. بگم دنیای خوب!
دنیای بدی شده.. دنیای بدرنگی شده..

دلم گرفت.. دلم شیکست.. دلم مرد.. دلم مرد وقتی رییس گفت تو رویایی فکر می کنی! آدم هم کار کنه، هم پول خوب دراره، هم تفریح کنه؟ کتاب بخونه؟ فیلم ببینه؟ فکــــــر کنه؟؟؟
دلم مرد که رییس گفت زندگی یعنی کار.. صب بیدار شدن واسه کار، روز و گذروندن با کار، شب خوابیدن واسه صب بیدار شدن واسه کار..
دلم مرد از این دنیای بدکار!

::

بچه که بودم نفهم بودم؛ تقی که به توقی می‏خورد می‏دویدم پیش بابا و نالون می‏گفتم: "بابا زانوهام خیلی درد می کنن!"
بابا دیگه حتی نگام هم نمی‏کرد، همونطوری که روزنامه می‏خوند، می‏گفت: "داری قد می کشی!" و من خوشحال از قد رعنام، راهم و می‏کشیدم و می‏رفتم و یادم می‏رفت که دردی اومده و زانویی رفته!
طبق تشخیص بابا، من الان باید در مقابل مایکل جردن حریف بطلبم!!!

حالا دیگه بزرگ شده‏م.."بابا! زانوهام خیلی درد می کنن!"
-"داری پیر می‏شی!"

::

سی سال از خدا عمر گرفتیم، هیشکی "به‏صورت تمام قد"* ازمون خواستگاری نکرد! هرچی بود، نشسته یا خوابیده بود...

* هرمزخان.. شمس العماره

::

یه زن وقتی زنه که در هر شرایطی کمر باریکش و حفظ کنه..
زن باش عفریته!!

::

به صورتی آکروباتیک و هنرمندانه تو دفتر خوردم زمین؛ دو... لیـــــــز... پرتاب به سمت بالا... سقوط به سمت پایین... گرووووومپ!

قفسه‏ی سینه و کل نیمه‏ی چپ تصادم یافته با زمینم کوفته و دردمنده.. هنوز از یادم نرفته تکونی که مغزم خورد از این ضربه! من از همینجا اعلام می کنم، هر نقصی در حافظه‏م، به این ضربه برمی‏گرده..

::

بچه گربه‏ی کم‏بینا علاقه‏ی عجیبی به بالارفتن از درخت و گیر افتادن لای شاخه‏ها داره.. دیررسیدم وقتی داشت سقوط می‏کرد.. باصورت اومد زمین و خونین و مالین شد چشمش.. به زور براش قطره‏ی چشم ریختم.. واسه تشکر جیغ کشید و چنگم انداخت! می دونم! محبتش و نشون داد!!!

::

یکی به من بفهمونه مادامیکه آدامس تو دهنمه، مجبورنیستم یه‏سره بجومش.. حتی اگه آدامس با طعم کروکودیله!

::

روزنامه:

  • خطاب به کروکودیل: بهار از دستهای من پرزد و رفت.. گل یخ توی دلم جوونه کرده..
  • کروکودیل ِ خسته: به من چه خو! می‏خواسسی تخمش و نباچی..
  • توضیح صحنه: کروکودیل ِ خسته در حال پاشوندن تخم‏های خرزهره در دل جوانان این مرزو بوم

::

پ-ن: رییس به جای اینکه یه ساعت از ساعت کاری کم کنه، تا من "رویا"!! هام تحقق پیدا کنن، تجویز شوهر شهرستانی و زندگی در شهرستان رو کردن! به لیست سفارشات مامان هما، شهرستانی بودن و هم باید اضافه کنم..

::

پایان نامه:

  • امروز کروکودیل در آبهای کوبنده شنا کرده بود
  • پیشنهاد: آدامس با طعم کروکودیل ِ ترومایی
  • قیمت: به میزان یک ماه بستری شدن در بهترین بیمارستان مرداب
  • دستور مصرف: قبلن کروکودیل را بیمه‏ی حادثه نمایید!


14- کروکودیل ها هم مشکل روانی دارن.. می گی نه!‌ نیگا کن..

کجای روان من مشکل داره، اگه گاهی دلم می‌خواد بمیرم تا تو دلت بسوزه؟

کجای روان من مشکل داره، اگه گاهی دلم می‌خواد تو تصادف له‌ولورده شم تا تو دلت بسوزه؟

کجای روان من مشکل داره‌، اگه گاهی دل خودم واسه خود ِ مرده‌م، واسه خود ِ له‌ولورده‌م می‌سوزه؟

اشک می‌ریزه.. اشک می‌ریزه.. دلم واسه خود ِ مرده‌م، خود ِ له‌ولورده‌م اشک می‌ریزه...

کجای روان من مشکل داره، اگه گاهی در دروازه‌رو می‌تونم ببندم، در دهن ِ حس و حال خودم و نه!

::

من فهمیده‌م که کیوشاد روح خیلی خیلی حساسی داره، سلیقه‌ی خیلی خیلی خوبی هم داره.. این و وقتی مطمئن شدم که از بین اونهمه ماشین که تو یه کوچه‌ی تنگ‌وتار پارک شده بودن، صاف رفت و زد به یه "بی‌ ام و"ی سفید و مامان..

نمی تونم واستون بگم چه حس ِ گندی پیدا کردم وقتی فهمیدم سفیدبرفی همون روز خریداری شده و حتی هنوز به نام صاحب ِ جدیدش هم زده نشده.. حالا بماند که چه حس ِ گندتری پیدا کردم وقتی فهمیدم بیمه‌ی ماشینم یه هفته‌س تموم شده و من به خیال خودم هنوز یه ماه دیگه وقت داشتم!!!

::

کار ِ جدید بالاخره شروع شد.. قبل از ورود به بلاگ، یک عدد پیشنهاد بیمه عمر پر کنید، تا ببینیم بعدش چی پیش میاد!
جای تاسف داره آدم خودش تو بیمه کار کنه، بعد ندونه بیمه‌ی ماشینش کی تموم شده!!

::

چشم بچه گربه‌ها خوب شده، البته به جز یه چشم ِ یکیشون.. صبحها قبل از بیرون رفتن مورد استقبال رسمی خونواده‌ی خوشبخت قرار می‌گیریم.. کوچولوی کم‌بینا موقع جست و خیزهاش خورد تو دیوار! شاید بهتر بود بابا یه‌کم بیشتر دارو قاطی شیرشون می کرد!!

::

روزنامه:

  • خطاب به کروکودیل ِ خسته: هرگز نخواستم که تورو با کسی قسمت بکنم..
  • کروکودیل ِ خسته: می خواستی هم نمی‌تونستی!‌
  • توضیح صحنه: کروکودیل در حال ِ اره کردن مخاطبان!

::

پ-ن: نمی دونم من باید به تموم اونایی که عاشقت نیستن حسادت کنم، یا اونا به منی که تو عاشقشی!

::

پایان نامه:

  • امروز کروکودیل در آبهای روان‌گردان شنا کرده بود!
  • پیشنهاد: آدامس با طعم کروکودیل روانی
  • قیمت: به میزان یه مشت قرص روان‌گردان
  • دستور مصرف: قبلن به کروکودیل آب معدنی برسانید..

13-یه کروکودیل باید خیلی باشعور باشه که پاش چیز نشه.. همون.. گهی

بی‌انصاف..
نه اینکه روی صحبتم با تو باشه،‌ نه!‌ روی صحبتم با زمونه‌س.. بد زمونه‌ای شده.. بد!
خسته شدم از این کلیشه بودنم.. از سعی کردن اما باز همیشه اشتباه بودنم.. از دمی خوب بودن و بسیار برایت بد بودنم..
خسته شدم از این کلیشه بودنم..
خسته شدم از این بودنم.. از این آنچه باید بود، نبودنم..

::

تاحالا انداختنت تو یه اتاق تاریک با میلیاردها تیکه‌ی پازل که یکیشون، فقط یکیشون اون تیکه‌ی درسته و تو هم فقط یه شانس داری، فقط یه شانس که تیکه‌ی درست‌رو امتحان کنی و از اون اتاق تاریک نجات پیدا کنی؟؟

تنها راهش اینه که انقد اون جای خالی و لمس کنی،‌تا از بر بشی.. تا انگوشتات از بر رو تیکه های پازل بلغزن و بلغزن و بلغزن و.. یوریکا!!!

چقد طول میکشه پیدا شه؟؟..

تجربه ی حس ارشمیدس‌م را آرزوست... منهای باباطاهر عریانش البت..

::

با نازی بودم.. مث همه‌ی باهم بودنامون من بودم و نازی و بی‌خیال ِ دنیا!‌
با نازی بودم.. مث همه‌ی باهم بودنامون من می گفتم از گه‌کاری‌های زندگیم و نازی فحشم می داد..
با نازی بودم.. مث همه‌ی باهم بودنامون نازی می گفت از گه‌کاری‌های زندگیش و من فحشش می دادم..

به نازی گفتم: می دونی مشکل ِ من چیه؟؟
پیرمرد سبیل تابیده‌ی خوش‌خنده‌ای که از کنارمون رد می‌شد گفت:" تو که مشکلی نداری!!"

با نازی بودم.. شریک شدم تو خنده‌ی دسته‌جمعی نازی و پیرمرد و دوست‌هاش..

::

چشم همه‌ی بچه گربه‌ها ناراحته، یه‌جا شنیدیم از سرماخوردگی به این حال می‌افتن!! بابا قرص تو شیرشون حل کرد و به خوردشون داد.. یه روز تمام خوابیدن، پا نشدن..
ما از بچه‌گی با این خوددرمانی بابا مشکل داشتیم!!

::

روزنامه:

  • خطاب به کروکودیل: این چیه؟!
  • کروکودیل ِ خسته: یه کمر ِ باریکه!!
  • بازهم خطاب به کروکودیل: این چیه؟!
  • کروکودیل ِ خسته: عجبا!‌بی حیا.. دسسست و بکش..
  • توضیح صحنه:‌ کروکودیل خسته در تلاش برای تاریک کردن اتاق!!!
::

‍پ-ن:
اصلن کسی پیدا میشه که تورو کامل بشناسه؟؟.. همه گمون می‌کنن خدارو با اون نهایت ِ بی‌نهایتش شناخته‌ان.. به نظرت کسی پیدا می‌شه که گمون کنه شناختتت؟؟؟ خود ِ خدا چی؟ می شناستت؟؟

باز هم پ-ن: یه سری کلمات یه حس رهایی به آدم می دن.. جدیدن وقتی عصبی یا عصبانی می شم، این کلمه‌ی رهایی‌بخش خیلی به تخلیه‌ی روانیم کمک می‌کنه.. اصولن این کلمه همبستگی زیادی با تخلیه داره! حمل بر خودستایی نباشه.. "گه" رو می‌گم..

::

پایان نامه:

  • امروز کروکودیل در آبهای گهی شنا کرده بود!
  • پیشنهاد:‌ به نظرتون انصافه من الان پیشنهادی مطرح کنم؟
.
.

12-دیوجانس یا کروکودیل.. مساله این است...

افسانه ها وجود دارن.. همه شون حقیقت محضن.. نگو باور نداری، بهت شک می کنم..

ابوالهل جلوم ایستاده، دارم با بند بند وجودم حسش می کنم.. نگو وجود نداره.. بهت شک می کنم..

خودم و می ذارم جای تو.. روحم و می سپارم دست تو.. خودت و بهم نشون بده.. ترس از جواب غلط باز من و تو هزارتو سرگردون می کنه..

ابوالهل جلوم ایستاده.. جواب و پیدا می کنم.. نگو نمی تونم.. بهت شک می کنم..

::

کودکی من پر از رنگ و موسیقی و عکسه.. نوار کاست سونی آبی بابا.. صادق نجوکی و هلهله ولوله..

" مثل گلها توی باد.. مثل بادا توی برف.. مثل برفا توی باغ.. هی برقصون تنت و.."

صادق نجوکی، با اون عینک بزرگ کائوچوییش، با اون پیانو زدنش که انگار داره با تمام حس های خوب من بازی می کنه.. تمام گرد و خاک شلوار زانو انداخته و موهای تو هم گوریده ی من ِ خسته از دویدن تو باغ و طناب بازی با دختر قنبرو جلو چشمام زنده می کنه..


"از تو اصرار چرا.. از من اقرار چرا؟.. دیگه از ما گذشت.. این و انکار چرا؟..
خسته و بی گناه، بی سرانجام شدم.. با همه عاشقی، وای چه بد نام شدم.."

*دلم نیومد لینکش و نذارم...


::

یکی از بچه گربه ها اعلام استقلال کرده، رفته بود خونه همساده و بالا پایین پریدن ها و جزجیگر زدن های ننه باباش هم به راه نیوردش.. امروز دوباره برگشت.. می گم که، بچه رو بذاری به حال خودش، همون کاری و می کنه که تو دلت می خواد..باور کن..

::

روزنامه:

خطاب به کروکودیل: من و تو کارمون بازی بود، قصه و صحنه پردازی بود
کروکودیل ِ خسته: عشق ما عشق نبود؟ خیمه شب بازی بود؟؟
توضیح ِ صحنه: کروکودیل در حال ِ بیرون کشیدن دل و روده ی صادق نجوکی..


::

پ-ن: میلاد همه ش معترضه که من از درو دیوار، عالم و آدم، قروقاطی می نویسم.. شرمنده م دیگه داداش.. سیستم کلن قاطیه، بهتر از این نمی شه..

بازهم پ-ن: هروقت بدنم یه هوای گرمی و از زمین هورت می کشه تو خودش می فهمم زلزله اومده.. یه ساعت پیش گرما کشیده شد تو تنم.. تازه فهمیدم تو هم از خونواده ی زلزله ای...

::

پایان نامه:

امروز کروکودیل در آبهای دهه ی شصت شنا کرده بود.
پیشنهاد: آدامس با طعم ِ کروکودیل ِ فوکولی
قیمت: به میزان ِ سری کامل ترانه های صادق نجوکی و حسن شماعی زاده
دستورمصرف: قبلن باطری ِ ضبط صوت یه کاسته ی مشکی خود را تهیه فرمایید!










11- کرو می تونه آدم باشه.. اگه دلش بخواد البته..

آدم می تونه دلش و به چیزهای بی ارزش خوش کنه... مث یه کلیپس جدید که موهات و با یه فرم ِ دیگه نگه میداره
.
.

آدم می تونه نگران چیزهای بی خود باشه... مث موهای ریز و مزاحم ِ پشت ِ لب که هنوز بند ننداخته، دوباره سرو کله شون پیدا میشه
.
.

آدم می تونه به خاطر چیزهای کوچیک شرمنده باشه... مث جوش قرمز و دردناکی که درست دم یه مهمونی مهم، نوک دماغت میزنه
.
.

آدم می تونه تو این دنیای گل و گشاد که خدا از اون بالا قد ِ یه مورچه می بینتت، خودش و درگیر چیزهای پیش پا افتاده کنه به تلافی ِ نقطه ای گم بودن قاطی نقطه های گم ِ دیگه
.
.

کورخوندی..
.
.

آدم می تونه بره بزنه رو شونه ی خدا.. بگه : خدا! من حتی اگه نقطه ام، می خوام یه نقطه باشم وسط ِ لنز ِ دوربینت.. همیشه جلو چشات.. تو عمق ِ نگات..

.

کروکودیل ِ مردابتیم.. لنزت و پاک نکنی، فنا شیم..

::

نشد که از خانواده ی خوشبخت گربه ها در حالیکه مامانه بچه ها و بابا رو می لیسید عکس بندازم.. همچین که من و می بینن، یا صدام و میشنون، می دون میان پیشم..

با این قضیه کنار اومده م که این استقبالها تا وقتی ادامه داره که با دست ِ پر می رم پیششون!

::

تاحالا یه عروس و "ترابری" کردین؟ ما کردیم.. پدرشوهر ِ عروس ازمون خواست بند و بساطمون و جمع کنیم، آخر ِ شبه همساده ها ناراحت می شن.. هوام سرده.. عروس و "ترابری" کنیم خونه شون و بریم پی زندگیمون..

خدمات ترابری ِ عروس توسط ِ کروکودیل های مجرب!
" از این شب جمعه تا اون شب جمعه"

::

یکی یه حرف قشنگی میزد، می گفت:" وقتی تو یه رابطه به مشکل خوردی، بشین و علل رسیدن به مشکل و پیدا کن.. بعد حلشون کن."

همون یکی یه حرف قشنگ دیگه ای هم می زد، می گفت:" انقد شیره ی رابطه رو نکش، که به گه کشیده شه! "

من خودم یه حرف قشنگ تر می زنم! می گم: " رابطه ای رابطه س، که هرچی شیره ش و کشیدی، به گه کشیده نشه! مث ِ رابطه ی کروکودیل، با مرغ ِ مسواکش! "

::

روزنامه:

  • خطاب به کروکودیل: فک نکن بت نمیاد..
  • کروکودیل ِ خسته: من کلن دلم تورو نمی خواد
  • توضیح ِ صحنه: کروکودیل در حال ِ غرق شدن در دریای افکارش..

::

پ-ن: هرجا حرف میشه، همه دلتنگ سیصدو شصتن.. باید صدجا رو باهم داشته باشی، تا بشه یه قسمت از اونجا..
من اونجا جملات کوتاهم میومد.. من اونجا خاطرات نفهمیم میومد.. من اونجا ماجراهای خواستگاریم میومد.. تف به ذاتت یاهو! یه ایران و آواره کردی!!

بازهم پ-ن: واسه جبران بلست ها، به پیشنهاد میثم، توئیتر و راه انداختم.. هنوز مغزم مقاومت می کنه.. اما داریم تلاشمون و می کنیم.. من و مغزم و کرو و کلیه ی نیروهای مسلح و غیر مسلح.. سمت چپ از بالا! کروئیتر..

::

پایان نامه:

  • امروز کروکودیل در آبهای چی شنا کرده بود؟؟؟
  • پیشنهاد: آدامس با طعم ِ کروکودیل چیز
  • قیمت: به میزان ِ یک لغت نامه با معانی ِ چیز
  • دستور ِ مصرف: قبلن پیشنهاد ِ چیز ِ خود را به لغت نامه اضافه نمایید!



10- بگو که گل نفرستد کسی به خانه ی من، کرو!

می دونی سرنوشت ِ بغضی که مرتب سرکوب شه به کجا می کشه؟؟
می دونی سرنوشت ِ بغضی که هی قورت داده شه، هی دست و پا بزنه بیاد بالا.. اما باز قورت داده شه، به کجا می کشه؟؟

می دونی..
نه! نمی دونی! نمی دونی یه بغض ِ خفه، بی رحم تر از یه آتشفشان ِ خاموشه..
شاید هم می دونی!
حکمن می دونی که گذاشتی بترکه.. هرچی بیشتر بترکه، خطرش کمتر می شه!
حتمن می دونی! حتمن می دونستی!

::

سایمون* کور شده.. شاید هم خودش و زده به کوری! اگه همه ش فیلم باشه، تبریک می گم به این استقامتش واسه بستن ِ چشماش.. راحت بسته چشمهاش و رو تمام ِ واقعیت ها و حتی تو تنهایی هاش بازشون نمی کنه..

*سایمون: لاک پشت ِ همدم ِ هیچکاک

::

تو این زمونه که بی وفایی کولاک می کنه، دیدن ِ یه گربه ی نر ِ وفادار!! قلب ِ آدم و یه کارایی می کنه!
یه خانواده ی گربه ای خوشبخت یک ماهه تو حیاط، خونه کرده ن، با اینکه پدر ِ خانواده مدتیه دچار ِ افسردگیه، اما کماکان به وظیفه ی نگهداری از سه تا توله ش پایبنده..

خوشبختیشون پایدار! آمین..

::

بعد از مدتها سوار مترو شدم.. هایپر استار یه شعبه ی متحرک تو واگن های مترو زده! یا شاید درست تر باشه بگم: دست فروش های مترو یه شعبه ی ثابت به اسم هایپر استار زده ن..

من جدن لذت بردم از هماهنگی و همدلی و همبستگی بینشون.. امکان نداشت یکی وسط توضیحات ِ اون یکی بپره! و البته متاسفانه امکان نداشت یکی واسه چند دقیقه استراحت بده به گوش ِ مسافرها..

جا اسفندی بدون ِ کثیف کردن ِ اجاق واسه ترکاندن چشم ِ حسودان و بخیلان..


بخارپز!! مخصوص طبخ غذاهای رژیمی، بدون نیاز به روغن واسه ترکاندن پیه ی اندام..


تا چند وقت دیگه:

یخچال فریزر دوقلو زیمنس! اصل ِ آلمان، با گرید ِ انرژی اِی واسه ترکاندن ظاهر ِ آشپزخانه تان..


::

روزنامه:

  • خطاب به کروکودیل: من و تنها نذار، رو قلبم پا نذار..
  • کروکودیل ِ خسته: شرمنده، قلبتون همینجوری ریخته زیر ِ دست و پا!
  • توضیح ِ صحنه: کروکودیل در حال ِ تمیز کردن ِ عینک ِ شاخی ِ دوربینش..

::


پ-ن: انگار پنجشنبه ها از من خوششون اومده! باز خلاف ِ توصیه های علمای وب؛ که برای شکل و قیافه دادن به بلاگ ِ کروکودیلی کلی زحمت کشیدن؛ بلاگ پنجشنبه به روز شد!

بازهم پ-ن: بچه که بودم، نفهم بودم.. دلم می خواست صفحه ی دفتر مشقم پر از رنگ و لعاب باشه.. الان بزرگم، هنوز نفهمم.. کودکم صفحه ی دفترم و واسه خاطر ِ تو رنگی رنگی می کنه!!


::

پایان نامه:

  • امروز کروکودیل در آبهای فروخفته ی انفجاری شنا کرده بود!
  • پیشنهاد: آدامس با طعم ِ کروکودیل ِ شور
  • قیمت: به میزان ِ پنجاه بسته دستمال کاغذی گلپر!
  • دستور ِ مصرف: قبلن به کروکودیل زنگ زده و بگویید "من دلم کرو رو می خواد.. "



9- کرو درمانده ست؟؟؟

می خواستم من هم یه روز خاص واسه به روز کردنهام مشخص کنم.. اما آدم ِ این کار نیستم، خودم خوب می دونم که نیستم.. من با تمام بی قیدی هام، با تمام بی حوصلگی هام، با تمام فرار از تکلیف هام از پس ِ این کار برنمیام.. من الان دلم می خواد به روز کنم، با اینکه به توصیه ی علمای ِ وب آگاهم از بد بودن ِ پنجشنبه ها و جمعه ها واسه به روز رسانی.. من همچین آدمیم!! .. آدمی که از بلاگ ِ خودش فرار خواهد کرد، اگه فک کنه مکلف به پست کردن ِ مطلب تو یه روز ِ خاصه..

::

بالاخره بعد از شش ماه که از هدیه گرفتن "جامعه شناسی خودمانی..چرا درمانده ایم؟ " گذشت، پس پریشبا خوندمش..
من همیشه از مثل ِ بقیه بودن فرار کرده ام.. من همیشه از شخصیت های داستانی که انسانهایی معمولی بوده ان دلزده بوده ام.. من همیشه از اینکه مث عامه ی مردم خونده شم، مث عامه ی مردم فلان عیب و فلان حسن و داشته باشم گریزون بوده ام..
اما تف به این زندگی! من هم مث عامه ی مردم پر از عیب و علت هاییم که میخم کرده ن به یه کشور ِ جهان سومی ِ عقب مونده ی پرمدعا!

" گر از بسیط زمین عقل منعدم گردد ...به خود گمان نبرد هیچ کس که نادانم!"... سعدی

الان باس یه شعر دیگه اینجا میوردم، اما از این خوشم اومد!

آخر ِ کتاب توصیه کرده یکی دوجلد از این کتاب و هدیه بدیم به دوستان.. من که دستم از دوستان کوتاهه و دیوار ِ جیبم -خصوصن پس از اخراج!- از دیوار ِ کلیه ی جیبهای ِ موجود در جهان سوم کوتاه تر! هدیه م رو بین جیب ِ همه تخس می کنم! اینطوری هم فشار به یه نفر نمیاد، هم بیشتر از دو سه نفر این کتاب و می خونن!
پس برید و یه جامعه شناسی خودمانی واسه خودتون بخرید و به خودتون هدیه کنید وواسه آرامش روح و روان من دعا کنید!

::

من به طرز غریبی باز به علامت مورد علاقه ام (!) روی اورده ام.. من به طرز غریبی بعد از هرجمله علامت تعجبم میاد!!.. من به طرز غریبی متعجبم!!
از تعجب که بگذریم، تازگی ها دریافته م که دیگه نمی تونم از اون جملات ِ کوتاهی که خودم انقد دوستشون داشتم و همیشه زینت بخش ِ بلست هام تو سیصد و شصت بودن بگم..

-اعتیاد بلای خانمانسوزیه، خصوصن اعتیاد به آدمها...زهرش از تنم بیرون نمیره!! "چرک نوشته های یک مسافر!"-

یکی می گفت شکل مغزم تغییر کرده حکمن! .. البته که بهتره همیشه آدمها تغییر کنن، اما من بد دلم لک زده واسه این چرندیات ِ کوتاه گفتنم..

-چشمهام در کمین ِ نگاهت، رد ِ کم سوترین ستاره هارو دنبال می کنند.. هالی نباشی! سالها در انتظارت چشم به آسمان بدوزم..-

::

با اینکه ابی موهاش و داده عقب و خیلی بهش نمیاد، اما قشنگ می خونه، وقتی می خونه:

من و حالا نوازش کن که این فرصت نره از دست ...شاید این آخرین باره که این احساس ِ زیبا هست
من و حالا نوازش کن همین حالا که تب کردم... اگه لمسم کنی شاید به دنیای تو برگردم
هنوزم میشه عاشق موند تو باشی کار سختی نیست ...بدون مرز با من باش اگرچه دیگه وقتی نیست
نبینم این دم ِ رفتن تو چشمات غصه می شینه... همه اشکات و می بوسم می دونم قسمتم اینه
تو از چشمای من خوندی که از این زندگی خسته م...کنارت اونقد آرومم که از مرگ هم نمی ترسم
تنم سرده ولی انگار تو دستای تو آتیشه... خودت پلکام و می بندی و این قصه تموم میشه

دلم نیومد فقط یه بیتش و بذارم، حوصله م هم نیومد که لینکش و بذارم..

داشتم به این فکر می کردم که خیلی ها آهنگ های مشترک دارن..آهنگ ِمشترکی که وقتی با هم نیستن باعث می شه دلشون واسه هم تنگ شه.. که وقتی باهمن باعث می شه دلشون به هم نزدیک تر شه..
خوبه که آهنگ ِ مشترک نداریم! حالا با هر آهنگی دلم واست تنگ می شه.. با هر آهنگی دلم بهت نزدیکتر...

::

پ-ن: امروز خیلی طولانی شد نوشته ها.. دل ِ بدمسسسب ِ منه دیگه! هی می خواد درونیاتش و با همه به اشتراک بذاره!!

بازهم پ-ن: آدمها گاهی یه اشتباهاتی تو زندگیشون می کنن، که حسابی می ره رو اعصابشون.. هیچ هم اعصابت آرومتر نمیشه اگه بهت بگن این اشتباه و می کردی یا نمی کردی، تو نتیجه تاثیری نداشت!!
::

روزنامه:

  • خطاب به کروکودیل: امشب شب ِ مهتابه! حبیبم رو می خوام..
  • کروکودیل ِ خسته: حبیبتون خوابه.. بیدارش کنم میگرنش عود می کنه!!
  • توضیح ِ صحنه: کروکودیل در حال ِ خواباندن ِ حبیب روی پاهاش..

::

پایان نامه:
  • امروز کروکودیل در آبهای غلیظ ِ احساسی شنا کرده بود!
  • پیشنهاد: آدامس با طعم ِ کروکودیل ِ احساساتی!
  • قیمت: به میزان ِ یک سبد گل ِ رز ِ قرمز ِ آتشششین!!
  • دستور ِ مصرف: قبلن به کروکودیل بگین "پخ!"، خودش خوب می شه احمق!

8- کرو زنده س

من منتظرم، منتظرم... منتظرم تصمیمت و بگیری.. منتظرم بگی" می تونم".. منتظرم بهم خبر بدی که می تونی..

من منتظرم..
من منتظرم..
خیلی در انتظار نگهم ندار..

::

Irreversible و دیدم، فکم از بس روی ِ هم فشار دادم دندونام و، و چشمام انقد محکم بستمشون درد گرفتن.. ترجیح می دم همه ی فیلم ها رو تو برام تعریف کنی و چه حس ِ بهتریه صدای ِ تورو شنیدن تا دیدن خورد شدن صورتها و شنیدن ِ فریاد ها..

::

یکی از خواهرهام خوب ابرو برمیداره، یکیشون متخصص خوب آرایش کردنه، اون یکی استاد براشینگه.. سالن آرایش ِ جالبی میشه وقتی چهار تا خواهر اداره ش کنن..
من هیچ استعدادی تو هیچ زمینه ی آرایشی ندارم..؛ من: " من مدیریت می کنم"
مامان:" نه! تو فقط زر می زنی! خوب زر می زنی"

ا زنظر ِ مامان من یکی دوساله فقط زر می زنم، چون مخالف افکار ِ اون حرف می زنم..

::

تاحالا شده صدای موزیکی که تو مغزتون می چرخه انقد بلند باشه که گوشهای مغزتون درد بگیره؟؟
مغز ِ من جدیدن چندتا امپلی فایر نصب کرده.. دچار ِ سرسام ِ موسیقیایی شده ام..

::

بالاخره اخراج شدم!

گفته بودم یه مسافر و هم میشه زودتر راهی کرد.. راهیم کردن..

"کاف" ها و "لام "ها و "ر" های ِ مدیر ِ ارشد ِ جدیدن استخدام شده وقتی می گفت "من بیست و پنج سال در کلیفرنیا سابقه ی مدیریت دارم" به قدری غلیظ بودند که من از عهده ی تحملشون برنیومدم!
هربار بدتر از بار ِ قبل جوابش و دادن و هربار در جواب لبخند ِ زهرآگین تحویل گرفتن، نتیجه ای بهتر از این نداشت که من و صدا کنه و ازم بخواد حالا که خودم قصد رفتن داشته ام، یکی دو هفته زودتر بار ِ سنگین ِ تحمل ِ اجباری و از رو دوششون بردارم!

::

نوه ی پنج ساله ی عمه با من بازیش گرفته بود.. از من می خواست به زندان بریم.. " زندان آیامش دایه" .. زندان ِ اون یه حسن دیگه هم داشت" لوازم آیایش هم دایه"..
کاش مدیر ِ ارشد ِ زیمنس هم مث مبیدا! (ملیکا)، تمام ِ "ر" ها و "لام " هارو "ی" تلفظ می کرد..اونوقت "سابقه ی بیست و پنج سایه ی مدیییت تو کییفُینیا!" رو راحت تر می شد تحمل کرد..

::

پ-ن: به یاد ِ بچه گی هام لاک های جیغ می زنم! راضیم نمی کنن.. بچه که بودم نفهم بودم، لاک های جیغ ِ نصفه نیمه روی ناخون های جویده جویده، جلوه ی خوشگلتری داشتن..

بازهم پ-ن: کار ِ بیهوده ایه روزی ده بار سرزدن به صفحاتی که هیچ تغییری نمی کنن... من متخصص انجام امور ِ بیهوده ام..



::

روزنامه:

  • خطاب به کروکودیل: ایرانی، ایرانی بخر!
  • کروکودیل ِ خسته: وات دو یو مین؟؟
  • توضیح ِ صحنه: کروکودیل در حال ِ زدن ِ برچسب ِ "مید این چاینا" روی گلهای نیلوفر ِ مرداب

::

پایان نامه:
  • امروز کروکودیل ِ در آبهای تعطیلات اجباری شنا کرده بود!
  • پیشنهاد: آدامس با طعم ِ کروکودیل ِ اخراجی
  • قیمت: به میزان ِ حقوق ِ پایه ی اعلامی ِ وزارت کار و امور اجتماعی
  • دستور ِ مصرف: قبلن خود را در مرداب غرق کنید!

7- کرو راهی ِ دیارهای باغی می شود! یا بچرخونش کمرو...

لعنت بر دهانی که بی موقع باز شود...
لعنت بر قلمی که بیهوده گلایه کند...
لعنت بر حسی که شش دانگ برای آن لحظه نبود... که دیگر آن لحظه نبود... که حسرت بود و انتظار و گاه و لحظه ی بیگاه و هروقت های بی هنگام...
لعنت بر عاملین یازده سپتامبر!
لعنت بر آنکه پاک کند آثار قلم های سبز را...

زنده بدم مرده شدم خنده بدم گریه شدم... دولت ده آمد و من سبز و پراکنده شدم...

::

لذت بازخونی ِ یه سری کتابها، مث دوباره دیدن یه سری فیلم ها، مث یهو دیدن یه سری دوست های قدیمی تو خیابونا، بیشتر از بار اول خوندن و دیدن و آشنا شدنه...

بازخونی ِ "عقاید یک دلقک" بهم ثابت کرد من چرت می گم اگه می گم هرچی می خونم یادم می مونه، من هیچی ازت یادم نبود هانس! تف به این حافظه های دوزاری ِ این روزها...
دلتنگم هانس...

::

اولین روزی که با کیوشاد رفتم شرکت، راه و گم کردم..شکر خدا که هر بریدگی و رد کردم تا ته شهر مجبور شدم برم و برگردم.. باز شکر خدا که همیشه بین راه اشتباه و اشتباه تر، راه اشتباه تر و انتخاب کردم... هنوز هم بین اشتباه و اشتباه تر، اشتباه ترین و انتخاب می کنم... سلفچگان 6 کیلومتر.......

شب ِ تاریک و بیم ِ موج و گردابی چنین هائل...

::

وقتی عصبانیم مغزم بهتر کار می کنه.. وقتی عصبانیم؛ منظورم وقتاییه که واقعن عصبانیم؛ موتور ِ تیکه انداختنم راه می افته و هیشکی جلودارش نیست... این جور وقتا به نفعمه رییس جلو روم نباشه، گرچه من مسافرم، اما یه مسافر و هم می تونن زودتر راهی کنن!

فقط نمی دونم چرا گاهی، که واقعن لازمه و حقشه که من عصبانی باشم؛ منظورم اینه که واقعن عصبانی باشم؛ تمام عوامل و دست اندرکاران اعصاب سمپاتیک و پارا سمپاتیک و مدعوین و وابستگان، گورشون و گم می کنن.. تف به این شانس!

::

پ-ن: نشنوم کسی بگه به جای آنکه بگوییم "لعنت.." بهتر است بگوییم" رحمت..." امروز از اون روزایی که مث بقیه ی روزا گوش ِ شنوا ندارم، ضمن اینکه اینجا فقط لعنت جواب می ده، نه هیچ چیزی ملایمتر، نه هیچ چیزی انسانی تر..

بازهم پ-ن: هرچی فک کردم مثالی از تیکه های ناب واست بزنم، یادم نیومد که نیومد..درسته که وقتی عصبانیم، مغزم بهتر کار می کنه، اما این دلیل نمی شه که حافظه م هم بهتر کار کنه

::

روزنامه:

  • خطاب به کروکودیل: برم بکنم ادبش؟
  • کروکودیل ِ خسته: دکتره!
  • بازهم خطاب به کروکودیل: بزنم تو دهنش؟
  • کروکودیل ِ خسته: میل ِ خودته، من سند مند ندارم بیارمت بیرون! گفته باشم
  • توضیح ِ صحنه: کروکودیل در حال ِ سوهان کشیدن ِ ناخن های نارنجی و سبزش!

::


گرین کرو کوئیز:

چنانچه در مسائل مهم مملکتی، دچار سردرگمی شدید، چه می کنید؟

"به چهار پاسخ ِ درست، سه عدد آدامس با طعم کروکودیل ِ شیرین بیان زده، اهدا می گردد."

الف: همه را از دم زیر ِ پا له می کنیم.

ب: هرکه قسمت دوم فامیلیش چیزی شبیه "نجاد"،"نژاد"،"نجات" و کلمات مشابه دارد رنگ می کنیم( مخلوط آبی و زرد)

ج: با تمام کودکان نه ساله ی شهر تماس گرفته و با آنها مشورت می کنیم.

د: صبر می کنیم اون پسر سیاه امریکاییه بیاد مشکلاتمون و حل کنه.

ه: به شما چه چکار می کنیم، ما با مشکلات و سردرگمی های مملکتی حال هم می کنیم، اساسی با ساسی!

::

پایان نامه:

  • امروز کروکودیل در آبهای گمگشتگی شنا کرده بود!
  • پیشنهاد: آدامس با طعم ِ کروکودیل سرگشته
  • قیمت: به میزان یک نقشه ی تهران به همراه کلیه ی قنات ها و راه آبها
  • دستور ِ مصرف: سه قاشق کروکودیل را در چهار قنات ِ شمیران حل کرده، دور بریزید!




6- کروی شخصی نگار!

یه سری حرفهارو هروقت بهت بزنن باز کمه، باز دلت می خواد بشنوی، هربار که بشنوی تازه ن، هربار لذت بخش تر از بار ِ قبل...مث ِ دوستت دارم، دوستت دارم، دوستت دارم.......
اما.. اما گاهی، گاهی قاطی این هروقت ها، یه گاهی ِ کوچولو قاطی این هروقت های بزرگ هست که باز این حرفها حس های خوب دارن، اما اون حرفی که باید باشن نیستن.. مال ِ اون لحظه و اون گاه نیستن.. حداقل اون لحظه و اون گاه، شیش دانگ واسه اون حرفا نیست...
من هرگاه و لحظه دوستت دارم، اما من هم گاهی، گاهی قاطی هروقت های همیشگی، اون حرفی که باید بزنم و نمی زنم... حرفی و که شیش دانگ واسه اون لحظه و اون گاه باشه رو نمی زنم...نمی زنم..نمی زنی..نمی زنم..نمی زنی.. گاهی دلم می خواد دیگه حرف نزنم..

::

هیچوقت با هیچ شخصیتی تو هیچ کتابی، اینجوری همذات پنداری نکرده بودم... با شخصیتی که هیچ شباهتی به من نداشت، اما تک تک کلماتش و مغزم مث اختاپوس می قاپید، اختاپوسی که هشت تا پاداره و رو هرپاش صدها دهان ِ مکنده که هر دهان قابلیت هورت کشیدن ِ هزارتا کلمه رو داره... اختاپوس هورت کشید، هورت کشید، هورت کشید... مغزم منفجر شد...

{(مدّ سیاه )... برژیت ژیرو}

::

درهای بسته زیاد شدن... درهای بسته همه جا پرن... تو خونه می رم، با درهای بسته روبرو می شم... تو شرکت، با درهای بسته روبرو می شم... همه جا درهای بسته ن که با هیچ کلیدی نمی تونم بازشون کنم.. شاید من کلید درست و ندارم! شاید اونا که درهای مغزشون و رو دنیاهای دیگه بسته ن، قفلهای "بازنشو" دارن!

من هم درهای بسته زیاد دارم..زیاد دارم.. اما واسشون دنبال کلیدم.. دنبال شاه کلیدم...

::

هستن آدمایی که با اولین نگاه، تمام ِ حس های بد ِ عالم و می ریزن تو دلت... یه مدیر ِ جدید به جمع مدیران ِ شرکت اضافه شده... تو این شرکت همه مدیرن و این شرکت همیشه ضعف مدیریت داره...

مهندس مهندس کردن های منشی ِ شرکت، اعصابم و فلج می کنه! تقصیر ِ من نیست اگه دلم می خواد فکش و بیارم پایین!

::

روزنامه:

  • خطاب به کروکودیل: مهندس! چرا بنزین تموم شد؟؟
  • کروکودیل ِ خسته: خفه!
  • توضیح ِ صحنه: کروکودیل در حال ِ درآوردن چشم ِ بدخواهان!!

::

پ-ن: وقتی سوار ِ کیوشادم، انگار که تو اتاقمم! حس می کنم هیشکی من و نمی بینه! خمیازه ی عمیق و طولانی که فکم و جابه جا کرد کشیدم...
ماشین بغلی: "خمیازه می کشی جلو دهنت و بگیر!"
من:" اینجوری راحت ترم!"

::

پایان نامه:

  • امروز کروکودیل در استخر ِ شخصی شنا کرده بود!
  • پیشنهاد: آدامس با طعم ِ کروکودیل ِ خصوصی
  • قیمت: فروشی نیست.
  • دستور ِ مصرف: ندارد.

5- عوضی خودتی کرو!

دیروز هم مث همه ی وقتایی که احساس کسالت می کنم راهم و سمت "پنجره" کج کردم... من دلم یه کتاب فروشی مث پنجره نمی خواد، من دلم یه کافه می خواد که تلفیقی از همه ی چیزایی که دوست دارم باشه، یکیشون پنجره..

دیروز هم مث همه ی وقتایی که می رم پنجره نتونستم دست خالی بیام بیرون... من دلم یه کتاب فروشی مث پنجره نمی خواد، من دلم یه کافه می خواد که پر از چیزایی که دوست دارم باشه، یکیشون همه ی کتاب های دنیا..


::


یه بار یاسی تو مینی مالیده گفته بود:


"بچه ها به جای سورسوره ، روی پوشک سور می خورند؟
بچه ها به جای عروسک ، پوشک بغل می کنند؟
بچه ها به جای خواب شکلات ، خواب پوشک می بینند؟
بچه ها را هم وارد دنیای آدم بزرگ ها کرده اند ...!"


من خودم دیدم بچه ای و که هربار باباش پوشک و می ذاشت تو قفسه ها، اون با سماجت یه بسته ی دیگه پوشک برمیداشت و می نداخت
تو چرخ خرید... بچه ها گاهی بزرگ ترهارو می کنن درگیر ِ دنیای بچه ها...


::


حرفهای خوبم نمیاد... بیا حرف های چرند بزنیم:


کروکودیل سیری چند؟؟


در مغز ِ شما به جای فکر، شیر و عسل جاریست یا واگنی پر از مسافران ِ غرغرو؟


دلم هوای زمستان کرده! پنجره ای رو به باغ ِ برف آلود، لیوان ِ چای داغ و رنج های ورتر جوان!!


بهتر است خودمان باشیم یا نقاب ِ بهترمان به صورتمان باشد؟ شاید خودم شدم...


::


دیروز هم مث همه ی وقتایی که احساس کسالت می کنم نازک خاطر شدم... من دلم خیال ِ نازک ِ پروانه نمی خواد، من دلم یه کروکودیل می خواد که تلفیقی از پوست ِ خشن و زمخته با دندون های تیز ِ برنده، یکیشون دندون ِ آسیا..


::


روزنامه:




  • خطاب به کروکودیل: یکی اون گوشی و برداره...
  • کروکودیل ِ خسته: گوشی و بردار تا صدات، یه ذره آرومم کنه...


::


پ-ن: من اینطور استدلال می کنم که اونا باید دندونای "آسیاب" باشن، نه "آسیا"، نکنه اینم از صدقه سر ِ تنبلی ِ ایرانیاس!!


بازهم پ-ن: من تو این نوشته ها، ردپای کروکودیل و نمی بینم! شما چطور؟؟


::


پایان نامه:

  • امروز کروکودیل در آبهای ِ اشتباهی شنا کرده بود!
  • پیشنهاد: آدامس با طعم ِ کروکودیل ِ عوضی!
  • قیمت: یه افطاری ِ دبش تو فرحزاد..
  • دستور ِ مصرف: از خوردن ِ سحری، پرهیز نکنید! ما می کنیم، بسه...

4- هی کرو! جلورو بپا!

تا حالا شده تو اوج ِ اوج ِ حس ِ یه کروکودیل ِ مقبول و همه چی تموم بودن، بفهمی زکی! هیچ همچین خبرایی نیست؟؟

من انقد شده...............

توجه:


(مطالب پایین، هیچ ربطی به خطوط ِ بالا ندارند!)


::




پنجشنبه از سرِ صبش خوب بود، از سر ِ صبش تا دم ِ غروبش که نه من فهمیدم کی ماشین جلویی زد رو ترمز، نه کیوشاد! نه من ترمز کردم، نه کیوشاد! هم من با دهن رفتم تو فرمون، هم کیوشاد با دهن تو صندوق جلویی!

هم من دندونام سالم موند، هم پک و پوز کیوشاد ریخت به هم! من با خودخواهی تمام به دندونام که هنوز تو دهنم بودن دست می کشیدم و بدون دلسوزی به دندونای آویزون ِ کیوشاد و آب ِ زردی که شرو شر از زیرش می رفت زل زده بودم..

پراید اولی که بی هوا زده بود رو ترمز، نه نگران ِ راننده ی درمونده ی وسطی بود که از پشت و جلو خورده بود، نه چندان درگیر ِ اومدن یا نیومدن ِ پلیس... آب ِ خنک واسم می اورد و اصرار داشت مشکلات ِ احتمالی ِ پیش اومده و هزینه های تقریبیش و حدس بزنه و من فک می کردم، نه بابا! انگار هنوز آدم های خوب پیدا می شن؛ گرچه، عینک آفتابیش واسم شک برانگیز بود..



کیوشاد اون روز در بهترین حالت ِ ممکن قرار داشت، با گردو غبار ِ جمع شده روی موتورش می شد یه قلعه ی شنی ساخت، گرچه واسه اون آقاهه هیچ جالب نیومد و من هم بهش نگفتم کیو اگه موتورش تمیز باشه، راه ِ خونه رو گم می کنه!



واسه آقاهه عجیب بود که نه تیپ ِ من به موتور ِ کیوشاد می خوره، نه نگرانیم از تخمین هزینه های احتمالی به تیپم! و من فک می کردم مگه دندونای سفید و مرتب ِ خودش به اون شلوار ِ قهوه ای ِ راه راهش می خوره؟! یا استرس ِ تو صداش به عینک آفتابیش و پیشنهاد ِ آب ِ خنکش به درخواست ِ شماره تلفن؟؟
اما عجیب خورد شدن عینک آفتابی تو صورتش می تونست با وقاحتش همخونی داشته باشه وقتی دید رسیدن ِ به قول ِ خودش "دوستم" بود که آرامش و اورد، نه اون لیوان ِ آب ِ خنکش و باز گفت:"شماره تو می دی؟!!"

::

به زودی ستاد ِ مبارزه با رانندگانی که به خانوم هایی که موتور ماشینشون و کثافت گرفته، آب خنک تعارف می کنن، تشکیل خواهد شد!
با ما باشید...

::

روزنامه:


  • خطاب به کروکودیل: ای جوان! ای هلو!
  • کروکودیل ِ خسته: بگیری سرطان ِ گلو!
  • توضیح ِ صحنه: کروکودیل در مایع ِ لزج ِ سبزی که عق زده، فرار و فرو می رود!

::

پ-ن: یکی از بچه ها می گفت هرروز بلاگم و رفرش می کنه، شاید مطلب جدید پست شده باشه!
من هم همینطور!... به انتظار ِ معجزه!

::


پایان نامه:

  • امروز کروکودیل ِ در آبهای یک رادیاتور ِ سوراخ شنا کرده بود!
  • پیشنهاد: آدامس با طعم ِ کروکودیل ِ متضرر!
  • قیمت : به میزان ِ تعویض و تعمیر و نصب ِ یک عدد رادیاتور نو!
  • دستور ِ مصرف: قبلن چراغ های ترمز ِ خود را چک کنید!


3- به کروکودیل هم می گن آدم؟؟

وقتی پشت فرمونم، از دست عابرای پیاده حرص می خورم؛ همیشه خیابون هارو با پارک اشتباه می گیرن!
وقتی پیاده ام، از دست راننده ها حرص می خورم؛ همیشه خیابون هارو با پیست رالی و شهربازی اشتباه می گیرن!
اصولن با هیچ کدومشون آبم تو یه جوب نمی ره؛ حتی با راننده ها، وقتی پشت فرمونم و حتی با عابرای پیاده، وقتی پیاده ام.

::

تاحالا یه مارمولک بهت زل زده؟؟ لطف عجیبی تو چشماش و مهر غریبی تو نگاهشه! شاید واسه شباهت مینیاتوریش به کروکودیل هاست. هرچی که هست، بسی زیباست!

::

هنوز نتونسته ام تشخیص بدم منشی شرکت تو چه گروهی قرار می گیره، چیزی که مطمئنم، تو دسته ی کروکودیلها و خرس ها و کلاغ ها و پشه ها نیست! حتی یه اردک ِ معمولی هم نیست!

همه ش به این فکر می کنم که من اگه جای همکارم بودم و یکی زنگ می زد و می گفت:"با مهندس فلانی کار دارم" و منشی شرکت با پوزخند می گفت:" بهتون گفتن مهندسن؟؟" با چه وسیله ای احیانن می رفتم تو شیکم یا شاید دماغش؟!!
وای به من اگه جدی جدی هم مهندس بودم! این مهندس ِ طفلک ما فقط به منشی تذکر داد که "باهات شوخی ندارم، این چه طرز حرف زدن جلو مشتریه!" و منشی نفهمیدم با چه وسیله ای احیانن رفت تو شیکم یا شاید دماغش!!!

فک کنم همکار ِ مهندسمون تو بخش ریکاوری باشه! واسه سلامت اعصابش دعا کنید.

::

روزنامه:


  • خطاب به کروکودیل: گل پری جون؟!
  • کروکودیل ِ خسته: بله؟!
  • توضیح ِ صحنه: کروکودیل در حال ِ صاف کردن ِ چین ِ دامن چین چین ِ پیچازیش!

::

پ-ن:" خدا انقد بزرگه که هم وکیل من باشه، هم وکیل تو!". اصولن دم ِ هرچی خداست، گرم!

::

پایان نامه:

  • امروز کروکودیل در آبهای سرخوشی شنا کرده بود!
  • پیشنهاد: آدامس با طعم ِ کروکودیل ِ شنگول!
  • قیمت: معاوضه با یک بطر آبجو بدون الکل ِ صفر درصد!!
  • دستور ِ مصرف: قبلن کروکودیل را مهنننس خطاب کنید.

2- کروکودیل با گوجه سوخاری

سه بار بگو:" اگه همه از تغییر می ترسن، به توچه! تو که همه نیستی، تو بیجا می کنی از تغییر بترسی!"
بعدش هم سی و سه بار از روش بنویس، خوش خط هم بنویس، هرخط ناخوانا رو باید سه بار اضافه تر بنویسی.
از اونجا که کروکودیلا از تغییر نمی ترسن و هرلحظه که اراده کنن ( که البته کم پیش میاد ) از این مرداب، می کشن می رن اون مرداب، لازم نیست این جمله رو تکرار کنن.

::

دایی بهمون زبون مطربی یاد می ده! خیلی جذاب تر از زرگری و بقیه ی زبانهای در حال انقراض ِ دنیاست!

الان هرچی تلاش کردم، حتی یه نیم جمله هم نتونستم بسازم! خیلی زبون جالبیه، خیلی!

::

رییس با همه ی ادا و اطوارهای من کنار میاد، پریروز باز اجازه گرفتم که زود برم، با چشمای خندون نگام کرد و گفت:" علی مدد! حالت و می گیرما! می دونی من نه نمی گم، هی زود برو! خجالت نمی کشی؟!"
گفتم:" چرا خدایی! روم به دیوار! الان خیلی شرمنده م!"
خندید :"برو!"

فردا صب می خوام دیر بیام... دیگه نمی دونم با کدوم رو برم و بهش بگم!!! کسی روی ِ اضافی نداره یه ربع قرض بده؟؟

::

وضعیت حافظه ام افتضاح شده، می گن یه چی تو مایه های حافظه ی ماهی!
ترجیح می دم حافظه م مث ماهی باشه، تا شعورم قد ِ حلزون!

::

روزنامه:

  • خطاب به کروکودیلها:" ما همچین آدمایی هستیم! "
  • کروکودیلی خسته:" گوشت تلخ!"
  • توضیح ِ صحنه: کروکودیل در حال ِ پاک کردن ِ دندان با استخوان ترقوه!

::

پ-ن: وقتی بی انگیزه ای، کار نکن... اما غر ِ بی پولیش و هم نزن! گفته باشم.

::

پایان نامه:

  • امروز کروکودیل در آبهای بی رگی شنا کرده بود!
  • پیشنهاد: آدامس با طعم ِ کروکودیل ِ پررو
  • قیمت: پنجاه هزار و سیصد ریال، با گوجه اضافه و خلال دندان
  • دستور ِ مصرف: قبلن کروکودیل را نیم پز کنید.


1-کروکودیل ها تغییر مکان می دهند!

سه دقیقه ی تمام به تقلای هیچکاک واسه بالارفتن از کله ی سایمون زل زده بودم... عضلات گردن ِ من درد گرفت، این هیچکاک از رو نرفت، یه ربعه داره دور صخره و سایمون می چرخه تا راه دستش و پیدا کنه... فک کنم تنها موردی که من هم ممکنه اینطور بهش گیر بدم، کندن جوش و برداشتن زیرابروم باشه..از همونا که می رن زیر پوست و تا خون و خونریزی راه نیفته، نمیان بیرون!
::

بیشتر از یه هفته س تصمیم به تغییر مکان گرفته ام، از بلاگفا، به بلاگ اسپات... همیشه از تصمیم گرفتن بدم میومده... من هنوز تو کافی شاپ، واسه انتخاب بین هات چاکلت و شکلات گلاسه، دچار تردید می شم... آخر اونی و انتخاب می کنم که باعث پیشمونیم می شه! هیچوقت هم فرق نمی کنه، من همیشه از انتخابم پشیمون می شم...مث انتخاب بین بلاگفا و بلاگر، در حال حاضر، هات چاکلت پیروز شد.. نقل مکان می کنیم...
::

مد شده انگار غم نویسی، یا حتی خنثی نویسی با رنگ و بوی غم...
یکی از بچه ها می گفت: "مدتهاست بلاگت و نخونده ام، حوصله ی خندیدن ندارم"
گفتم:" پس بخون، مدتهاست که نخندونده ام!"

دلم می خواد خندوندنم بیاد... دلم می خواد ماجرای خواستگاری و ماجرای کودک ِ نفهمم بیاد... مامان هما هم حتی کم کار شده این روزا واسه دادن ِ سوژه دست ِ نوه هاش!
نه که مد شده باشه ها، بی حرمتی میاد انگار، خنده نوشتن!
::

پ-ن: تا قبل از این، اینجا "زلف گره می زدیم با دوستان"!! :
/http://krokodile.blogfa.com
::

پایان نامه: امروز کروکودیل شنا نکرده بود! کروکودیل هم خب استراحت لازم داره بابا! نمی شه که هی شنا کنه

پیشنهاد: آدامس با طعم ِ کروکودیل ِ بیعار

قیمت: سه تا صد تومن

دستور ِ مصرف: قبلن کروکودیل را به داخل آب هل دهید!