12-دیوجانس یا کروکودیل.. مساله این است...

افسانه ها وجود دارن.. همه شون حقیقت محضن.. نگو باور نداری، بهت شک می کنم..

ابوالهل جلوم ایستاده، دارم با بند بند وجودم حسش می کنم.. نگو وجود نداره.. بهت شک می کنم..

خودم و می ذارم جای تو.. روحم و می سپارم دست تو.. خودت و بهم نشون بده.. ترس از جواب غلط باز من و تو هزارتو سرگردون می کنه..

ابوالهل جلوم ایستاده.. جواب و پیدا می کنم.. نگو نمی تونم.. بهت شک می کنم..

::

کودکی من پر از رنگ و موسیقی و عکسه.. نوار کاست سونی آبی بابا.. صادق نجوکی و هلهله ولوله..

" مثل گلها توی باد.. مثل بادا توی برف.. مثل برفا توی باغ.. هی برقصون تنت و.."

صادق نجوکی، با اون عینک بزرگ کائوچوییش، با اون پیانو زدنش که انگار داره با تمام حس های خوب من بازی می کنه.. تمام گرد و خاک شلوار زانو انداخته و موهای تو هم گوریده ی من ِ خسته از دویدن تو باغ و طناب بازی با دختر قنبرو جلو چشمام زنده می کنه..

"از تو اصرار چرا.. از من اقرار چرا؟.. دیگه از ما گذشت.. این و انکار چرا؟..
خسته و بی گناه، بی سرانجام شدم.. با همه عاشقی، وای چه بد نام شدم.."

*دلم نیومد لینکش و نذارم...

::

یکی از بچه گربه ها اعلام استقلال کرده، رفته بود خونه همساده و بالا پایین پریدن ها و جزجیگر زدن های ننه باباش هم به راه نیوردش.. امروز دوباره برگشت.. می گم که، بچه رو بذاری به حال خودش، همون کاری و می کنه که تو دلت می خواد..باور کن..

::

روزنامه:

خطاب به کروکودیل: من و تو کارمون بازی بود، قصه و صحنه پردازی بود
کروکودیل ِ خسته: عشق ما عشق نبود؟ خیمه شب بازی بود؟؟
توضیح ِ صحنه: کروکودیل در حال ِ بیرون کشیدن دل و روده ی صادق نجوکی..

::

پ-ن: میلاد همه ش معترضه که من از درو دیوار، عالم و آدم، قروقاطی می نویسم.. شرمنده م دیگه داداش.. سیستم کلن قاطیه، بهتر از این نمی شه..

بازهم پ-ن: هروقت بدنم یه هوای گرمی و از زمین هورت می کشه تو خودش می فهمم زلزله اومده.. یه ساعت پیش گرما کشیده شد تو تنم.. تازه فهمیدم تو هم از خونواده ی زلزله ای...

::

پایان نامه:

امروز کروکودیل در آبهای دهه ی شصت شنا کرده بود.
پیشنهاد: آدامس با طعم ِ کروکودیل ِ فوکولی
قیمت: به میزان ِ سری کامل ترانه های صادق نجوکی و حسن شماعی زاده
دستورمصرف: قبلن باطری ِ ضبط صوت یه کاسته ی مشکی خود را تهیه فرمایید!